|
POLSKI PAWILON
Architekt: zespół Wojciecha Obtułowicza
Czas
budowy: 16 listopada 1999 - 31 marca 2000
Pawilon
polski o powierzchni 1450 m2 stanął na dwukrotnie
większej działce.
Autorem
zwycięskiego, choć w ocenie komisji konkursowej kontrowersyjnego,
projektu jest krakowski zespół architektów kierowany przez Wojciecha
Obtułowicza. Pawilon na planie prostokąta, wykonany ze stali
i szkła, jest w założeniu nowoczesny, funkcjonalny i
w zgodzie z naturą. Jego forma symbolizuje pomost, jakim Polska
może być w stosunkach
wschód-zachód i północ-południe. W założeniu projektantów
myślą przewodnią aranżacji wnętrza miała
być subtelna gra przestrzeni i światła. Jej realizacji
miały służyć: przeszklony dach i przeszklone ściany,
zmienny wystrój wnętrza, aranżowalny za pomocą drzew
w donicach przesuwanych po szynach wewnątrz budynku oraz rozsuwane
ściany, pozwalające wyjść z ekspozycją na zewnątrz.
Porównawszy polski pawilon z innymi należy stwierdzić, że Optułowicz uratował
polską prezentację. Gościnna otwartość, a przede wszystkim
zmienne naturalne światło, od złocistych promieni słońca po szarość chmur,
okazało się głównym magnesem dla publiczności. Podczas gdy w innych pawilonach
trzeba się było przeciskać przez ciemne, często przytłaczające tunele i sale,
w polskim było jasno i przytulnie.
|
|
POLSKI PAWILON
Polski
Pavilon z zewnątrz |
|